به گزارش مشرق، یک ششم از لیگ برتر گذشته اما باشگاهی مثل پرسپولیس هنوز نتوانسته مدیرعامل و اسپانسر خود را بشناسد آن هم در حالی که تقریبا تمامی باشگاه‌های لیگ برتری هم مدیرعامل‌شان را می‌شناسند و هم می‌دانند که با چه برندی وارد زمین می‌شوند. حالا هواداران پرسپولیس مدام شعار 6 تایی‌ها را به رخ استقلال بکشند! تیمی که این روزها 6 تایی شده خود پرسپولیس است که با گذشت یک ششم از زمان بازی‌های لیگ برتر هنوز نه مدیر دارند و نه حامی مالی ثابت!
در این میان مشخص نیست نقش وزارت ورزش و جوانان چیست؟ هیات مدیره‌ای در پرسپولیس فعالیت می‌کند که هنوز نتوانستند مدیرعامل و اسپانسر را انتخاب کنند و برای همه جای سوال است که چرا انتخاب این دو مورد که موضوعات مهمی هم هستند در پرسپولیس اینقدر مشمول زمان شده است. باشگاهی که در زمان واگذاری مشتری‌های چند صد میلیارد تومانی داشت هنوز نتوانسته یک اسپانسر واحد و رسمی برای خودش انتخاب کند و این یکی از موارد عجیب پرسپولیس است.
بحث انتخاب مدیرعامل هم از دیگر اتفاقات عجیب و غیرقابل هضم باشگاه پرسپولیس است. از زمانی که حمیدرضا سیاسی مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس در سال گذشته به زندان افتاد دیگر این تیم مدیرعامل به خود ندید و با عنوان سرپرستی اداره شد آن هم در حالی که این عنوان سرپرستی فقط در ورزش و به خصوص فوتبال ایران رواج دارد و کمتر کسی به یاد می‌آورد که یک باشگاه اروپایی و حتی آسیایی با سرپرستی اداره شود. مشخص نیست عدم انتخاب مدیرعامل باشگاه پرسپولیس مربوط به انتخاب اسپانسر است یا اینکه مسائلی وجود دارد که بعد از سیاسی این باشگاه هنوز رنگ مدیرعامل را به خود ندیده و در این چند وقت با حضور افرادی مثل نژادفلاح و طاهری اداره شده است.
منچستریونایتد، لاتزیو، یوونتوس، آث‌میلان، هامبورگ، رئال مادرید، بارسلونا و حتی باشگاه‌هایی مثل الهلال، کاشیما آنتلرز، چومبوک موتورز، بنیادکار و ... هیج گاه رنگ سرپرست را به خود ندیده و همواره مدیر خود را شناخته‌اند. شاید قدمت و اعتبار باشگاهی مثل پرسپولیس برای تصمیم‌گیرندگان شناخته شده نیست چراکه در صورتی که می‌دانستند این باشگاه چه پتانسیل و عظمتی دارد شاید هیچگاه با آن مثل یک کودک سر راهی برخورد نمی‌کردند. شاید اگر این موضوع در رسانه‌های بین‌المللی انتشار یافته باشد (که به احتمال زیاد تا به حال هم این اتفاق افتاده) همان تتمه آبروی فوتبال ایران هم در بیرون از مرزهای کشورمان رفته باشد.
مشخص نیست وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی باشگاه پرسپولیس چرا نمی‌تواند برای این باشگاه مدیرعامل انتخاب کند. چطور چنین وزارتخانه‌ای ورزش ایران را می‌تواند اداره کند اما نمی‌تواند برای پرسپولیس مدیرعامل انتخاب کند؟ هرچند که در این باره اخبار ضد و نقیضی هم به گوش می‌رسد مثل اینکه گفته می‌شود بین وزیر و معاونش اختلافاتی بر سر اداره باشگاه پرسپولیس و افراد حاکم بر آن و جود دارد. عدم انتخاب مدیرعامل شاید یکی از نقاط عجیب و ضعف بزرگ تصمیم‌گیرندگان برای این باشگاه باشد و شاید باید نهادهای نظارتی هم به این مسئله ورود کنند که چرا برای یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های آسیا نمی‌توان مدیرعامل انتخاب کرد.
انتخاب سرپرست و اداره باشگاهی مثل پرسپولیس که البته فقط تیم فوتبال آن زیر ذره‌بین است به واقع محلی از اعراب ندارد. آیا انتخاب یک مدیرعامل برای چنین باشگاهی که نزدیک به یک دهه است با مشکلات مدیریتی دست و پنجه نرم می‌کند اینقدر سخت است که تصمیم‌گیرندگان از انتخاب آن عاجز هستند؟ آیا باشگاهی مثل پرسپولیس باید با سرپرست اداره شود تا اسپانسرها از ترس اینکه بلای سال گذشته (زمانی که سیاسی مدیرعامل پرسپولیس شد و یک‌طرفه قرارداد بهنام پیشرو کیش به عنوان اسپانسر باشگاه را فسخ کرد) سرشان بیاید بترسند که با این باشگاه همکاری کنند؟
هر چه هست شرایط فعلی برای پرسپولیس نه تنها عجیب بلکه زننده است؛ باشگاهی که میلیون‌ها هوادار در داخل و خارج از کشور دارد اما نه مدیرعاملش را می‌شناسد و نه اسپانسرش را. در این میان باید امیدوار بود که مسئولان وزارت ورزش و جوانان با وجود اینکه ادعا می‌کنند باشگاه پرسپولیس هیات مدیره دارد و آنها کارها را پیش می‌برند اما یک بار برای همیشه شفاف در این باره صحبت کنیم که چرا پرسپولیس نمی‌تواند اسپانسرش را بشناسد آن هم در حالی که یک حریف دسته سومی مثل بهمن جوان ایران بر روی پیراهنش نام اسپانسر درج کند! شاید بهتر باشد شفافیت نه تنها در انتشار قرارداد بازیکنان بلکه در کلام و رفتار مسئولان ورزش هم قرار بگیرد تا هواداران این باشگاه حداقل تکلیف خود و تیم محبوبشان را بدانند. وقتی مسئولان وزارت ورزش از شفافیت در انتشار قرارداد بازیکنان حمایت می‌کنند این انتظار را به وجود می‌آورند تا خودشان هم شفاف در مورد وضعیت این روزهای پرسپولیس صحبت کنند.
در این میان مشخص نیست نقش وزارت ورزش و جوانان چیست؟ هیات مدیره‌ای در پرسپولیس فعالیت می‌کند که هنوز نتوانستند مدیرعامل و اسپانسر را انتخاب کنند و برای همه جای سوال است که چرا انتخاب این دو مورد که موضوعات مهمی هم هستند در پرسپولیس اینقدر مشمول زمان شده است. باشگاهی که در زمان واگذاری مشتری‌های چند صد میلیارد تومانی داشت هنوز نتوانسته یک اسپانسر واحد و رسمی برای خودش انتخاب کند و این یکی از موارد عجیب پرسپولیس است.
بحث انتخاب مدیرعامل هم از دیگر اتفاقات عجیب و غیرقابل هضم باشگاه پرسپولیس است. از زمانی که حمیدرضا سیاسی مدیرعامل سابق باشگاه پرسپولیس در سال گذشته به زندان افتاد دیگر این تیم مدیرعامل به خود ندید و با عنوان سرپرستی اداره شد آن هم در حالی که این عنوان سرپرستی فقط در ورزش و به خصوص فوتبال ایران رواج دارد و کمتر کسی به یاد می‌آورد که یک باشگاه اروپایی و حتی آسیایی با سرپرستی اداره شود. مشخص نیست عدم انتخاب مدیرعامل باشگاه پرسپولیس مربوط به انتخاب اسپانسر است یا اینکه مسائلی وجود دارد که بعد از سیاسی این باشگاه هنوز رنگ مدیرعامل را به خود ندیده و در این چند وقت با حضور افرادی مثل نژادفلاح و طاهری اداره شده است.
منچستریونایتد، لاتزیو، یوونتوس، آث‌میلان، هامبورگ، رئال مادرید، بارسلونا و حتی باشگاه‌هایی مثل الهلال، کاشیما آنتلرز، چومبوک موتورز، بنیادکار و ... هیج گاه رنگ سرپرست را به خود ندیده و همواره مدیر خود را شناخته‌اند. شاید قدمت و اعتبار باشگاهی مثل پرسپولیس برای تصمیم‌گیرندگان شناخته شده نیست چراکه در صورتی که می‌دانستند این باشگاه چه پتانسیل و عظمتی دارد شاید هیچگاه با آن مثل یک کودک سر راهی برخورد نمی‌کردند. شاید اگر این موضوع در رسانه‌های بین‌المللی انتشار یافته باشد (که به احتمال زیاد تا به حال هم این اتفاق افتاده) همان تتمه آبروی فوتبال ایران هم در بیرون از مرزهای کشورمان رفته باشد.
مشخص نیست وزارت ورزش و جوانان به عنوان متولی باشگاه پرسپولیس چرا نمی‌تواند برای این باشگاه مدیرعامل انتخاب کند. چطور چنین وزارتخانه‌ای ورزش ایران را می‌تواند اداره کند اما نمی‌تواند برای پرسپولیس مدیرعامل انتخاب کند؟ هرچند که در این باره اخبار ضد و نقیضی هم به گوش می‌رسد مثل اینکه گفته می‌شود بین وزیر و معاونش اختلافاتی بر سر اداره باشگاه پرسپولیس و افراد حاکم بر آن و جود دارد. عدم انتخاب مدیرعامل شاید یکی از نقاط عجیب و ضعف بزرگ تصمیم‌گیرندگان برای این باشگاه باشد و شاید باید نهادهای نظارتی هم به این مسئله ورود کنند که چرا برای یکی از بزرگ‌ترین باشگاه‌های آسیا نمی‌توان مدیرعامل انتخاب کرد.
انتخاب سرپرست و اداره باشگاهی مثل پرسپولیس که البته فقط تیم فوتبال آن زیر ذره‌بین است به واقع محلی از اعراب ندارد. آیا انتخاب یک مدیرعامل برای چنین باشگاهی که نزدیک به یک دهه است با مشکلات مدیریتی دست و پنجه نرم می‌کند اینقدر سخت است که تصمیم‌گیرندگان از انتخاب آن عاجز هستند؟ آیا باشگاهی مثل پرسپولیس باید با سرپرست اداره شود تا اسپانسرها از ترس اینکه بلای سال گذشته (زمانی که سیاسی مدیرعامل پرسپولیس شد و یک‌طرفه قرارداد بهنام پیشرو کیش به عنوان اسپانسر باشگاه را فسخ کرد) سرشان بیاید بترسند که با این باشگاه همکاری کنند؟
هر چه هست شرایط فعلی برای پرسپولیس نه تنها عجیب بلکه زننده است؛ باشگاهی که میلیون‌ها هوادار در داخل و خارج از کشور دارد اما نه مدیرعاملش را می‌شناسد و نه اسپانسرش را. در این میان باید امیدوار بود که مسئولان وزارت ورزش و جوانان با وجود اینکه ادعا می‌کنند باشگاه پرسپولیس هیات مدیره دارد و آنها کارها را پیش می‌برند اما یک بار برای همیشه شفاف در این باره صحبت کنیم که چرا پرسپولیس نمی‌تواند اسپانسرش را بشناسد آن هم در حالی که یک حریف دسته سومی مثل بهمن جوان ایران بر روی پیراهنش نام اسپانسر درج کند! شاید بهتر باشد شفافیت نه تنها در انتشار قرارداد بازیکنان بلکه در کلام و رفتار مسئولان ورزش هم قرار بگیرد تا هواداران این باشگاه حداقل تکلیف خود و تیم محبوبشان را بدانند. وقتی مسئولان وزارت ورزش از شفافیت در انتشار قرارداد بازیکنان حمایت می‌کنند این انتظار را به وجود می‌آورند تا خودشان هم شفاف در مورد وضعیت این روزهای پرسپولیس صحبت کنند.
